İki seçeneği vardı. Ya kalıp olan bitene katlanacak ya da her şeyi ardında bırakıp gidecekti. “Her zaman üçüncü bir seçenek vardır,” dedi Eda içinden. Olmalı! “Kalabilir ve bu sabah her
03:42 Sokak karanlık. Havada bir ağırlık var. Yağmur yağacak. Geliyor. Yine benim sevdiğim montu giymiş. Çakmak mı istesem? Sigaramı yaksa. Otursana bira içelim, eğleniriz, desem. Hüseyin Abi, bize iki Bomonti filtresiz
I. Acı acı çalıyor cep telefonum. Sesini duyuyorum uzaktan. İki yıl oldu, yatak odama sokmadım o şeytanı. Gecenin bu saatinde arayan iyi haber vermez, sabah öğrenirim her ne olduysa. Çalmaya
Nefes nefese girdi eve Burak. Yüzünde ter damlacıkları var. Koşmuş belli ki. ‘Anne ablam nerede?‘ Cevabı beklemeden koridorda bağırmaya başladı “Ablaaaaa!” Telaşla yerinden sıçradı Berna. Doktoru ilaçlarının dozunu artırdığından beri
