Edebiyat sadece edebiyat değildir. Psikolojidir, felsefedir, tarihtir. Bunları okur bilmek zorunda değildir ama yazarlar mutlaka bilmelidir.
“Bir çok metin edebi olabilir ama metni “iyi” bir edebi metin kılan şey, altın oranının olması, kendi içinde bir dengesinin olması ve bazı okurların kalbine dokunup, aklını başından almasıdır.”
- İnanamıyorum şunu bana yaptırdığınıza. Hale bak. Hınca hınç insan dolu. - Öf Ceyda ya! Eğleneceğiz işte şurada, azıcık heyecanlansan biraz keyfini çıkarsan ölür müsün? - Neyse ki randevu almışsınız.
Benim öykü kurma sürecim, bir rüyaya benzer. Rüyaların aslında birkaç saniye sürdüğü söylenir. Bu birkaç saniyede sahneleri bir çakımlık görürüz ve bu sahnelerin arasını doldururuz. Ben de böyle sahneler biriktiririm.
“Üzüntünün harekete geçiren bir yanı yok. İnsanı atıl hale getiriyor. Üzülmek yerine öfkeyse öfkeleneyim, harekete geçmek lazımsa bir ucundan tutayım derim. Bazı konularda da yazıp görünür kılarak bir adım atmış
Fazla empati geliştirmek de insanın bazı durumlara hazırlıksız yakalanmasına yol açar. Kötü birisi kötüdür zaten koşullar gereği. Ama siz onu anlamaya ve kötülüğünün kaynağına inmeye çabaladığınızda onun size de zarar
Odaya sinen sigara ve geceden kalma tarhana kokusu, insanın uyudukça uyuyasını getiriyordu. Salih, her sabah aynı mutsuzlukla uyanmaktan, hatta hala uyanabiliyor olmaktan bezmişti. Kızını bir cinayete kurban verdikten sonra katilini
Şu an bu yazıyı okumanıza olanak sağlayan cihazın temellerini atan ilk kişi olduğunu söylersem belki ilginizi çekebilirim. Başlayalım o zaman...