yazı

“Beni bir tek sen sevdin be İbo. Allah çarpsın bak. Kurbanın olayım yapma” Üzüntü. Korku. Pişmanlık. Öfke. Nefret. Yıkım. Bakışıyorduk. Bir düşürsem süngümü. Bir kapılsam akan gözyaşına.  “Sevdim ya Nergis.

- Şimdi olay şöyle oldu hakime hanım, anlatayım. Sen de kadınsın, beni anlarsın. “Kocamdır,”dedim ben. “Erimdir,” dedim. “Vardır bir bildiği,” dedim. “Her şeyi bizim için yapıyor, kötülük değil niyeti, ne

Rutubet kokusunun burnumda yayılan bir patlıcan yemeği olmasını hayal ediyorum. Odanın bir ucundan diğer ucuna gerilmiş çamaşır ipi, yeni olmayan veya olamayan kıyafetleri taşıyor. Beyaz çoraplar, iki üç parça atlet,

İki seçeneği vardı. Ya kalıp olan bitene katlanacak ya da her şeyi ardında bırakıp gidecekti. “Her zaman üçüncü bir seçenek vardır,” dedi Eda içinden. Olmalı! “Kalabilir ve bu sabah her

“ Mesela çok duyduğumuz bir söz var: Kusursuz cinayet yoktur! Hele hele Türkiye’de hiç yoktur. Ben buna kesinlikle katılmıyor ve tam tersini iddia ediyorum: Kusursuz cinayet çoktur!”